عشق از بین نمیره یا میمونه یا میشه نفرت

نمیدونم چه جوری این قضیه رو از دلم خالی کنم هم قسم و آیه دادن من رو که به کسی نگو و هم دلم نمیخاد بیانش کنم که نشه قضیه نکبتی و سر اومدنش خودت میدونی اصلن از این قضیه خوشحال نشدم  ولی دمت گرم که میگن جای حق نشستی ینی همیییین لعنتی تو بهترین خدایی هستی که میشه ازش حرف زد آخه این حد عدالتت فقط باعث شد اینجوری اشکم دربیاد نه که دلم براش سوخته باشه خوتم میدونی من هیچ وقت از هیچ آدمی بی دلیل بدم نمیاد حتا از نا مادریم هم بدم نمیاد اما وقتی از یکی بد میگم باید بدونن که واقعن اون آدم رو شناختم با بعضیا حتا نمیخام بهشون سلام بگم ینی در این حد آدم های کثیفی هستن هرچ عشق از بین نمیره یا میمونه یا میشه نفرت...

حاج خانوم یاد گرفته زندگی کردن رو با احمد آقا

خوش به حالش که یاد گرفته ..

عشق از بین نمیره یا میمونه یا میشه نفرت...

وقتی خیره شی به کیبرد و نتونی بنویسی، فاتحه مغزت خوندست عین آتیشی که روش بنزین بریزن، مغزت سوخته.. کی هست که قبول نداشته باشه عشق چشم و گوش آدمی رو کور و کر میکنه؟ عشق به فرزند، به صمیمی ترین هات، به اولین هات و آخرین هات از هر طبقه ای یه عشق دارم عین ۷ طبقه ی بهشت. فردوس، که والا ترین طبقه ی بهشته طبقه ی هفتم چه خوبه که از همه ی غر و لند هایی که دارن از مغزت تغذیه میکنن به فردوسِت پناه ببری . . روزهای خوبی دارم، بیا همش این رو تکرار کنیم و چشمامونو ببندیم و لبخند بزنیم و شاد شیم. لبخند جادو میکنه عشق از بین نمیره یا میمونه یا میشه نفرت...

این که عاشق زندگیمم کجای چشمام کجای فانکشن های صورتم نهفته ست که با کوچکترین کلمه هایی که بیان میکنم لبخند شنونده هام نصیبم میشه؟ این شادیا و خیال راحت، نتیجه ی کدوم کار خوب کدوم دسته ضعیفیه که گرفتم و بلند کردم که حالا نتیجه میتونه چیزی باشه که برای همه آرزوئه؟ یکدفعه از چه فصلی سبز شدی که تو احساس من قدم بزنی؟ من که خیلی جاها عشق کاشتم و نفرت برداشتم، حالا چیزی رو دارم که اصلن نمیتونم حتا یاد بیارم اون نفرت ها از کجا دراومده بودن یه مدته تا به اینا فکر میکنم یاد اون نوشته می افتم که فکر کنم شاید از پائولو کوئیلو بود که توو یه هواپیمایی پر از آدم و در م عشق از بین نمیره یا میمونه یا میشه نفرت...

چی باعث میشه نزدیکای ۳ صب یاد کسایی بیفتی که ازشون دور شدی؟ دوستایی که هیچ وقت نخاستی از دست بدیشون ولی این اتفاق افتاده چرا آدم باید جوری زندگی کنه که حتا دلش نخاد یه چیزایی رو یاد بیاره؟ شاید دارم بهونه میگیرم ولی چرا باید خاله و نیره با کلی اصرار یاد بیارن که پارسال با چه فلاکتی برا نیره تولد سورپرایزی گرفتیم و من نقش اصلی رو داشتم و من یادم نیاد؟ ولی یادم بیاد چه آدمایی چه جاهایی پشتمو خالی کردن و من دور انداختمشون و چقد این منو از درون خورد.. چرا باید شخصیتم جوری باشه که انقدر به دنبال دوست باشم؟ چرا نباید قوی تر باشم؟ چرا همیشه وقتی خاستم از چیزی ف عشق از بین نمیره یا میمونه یا میشه نفرت...